Wie werd in 1452 geboren als een buitenechtelijk kind
Beroemd en omstreden: Leonardo da Vinci Hij gaat de boeken in als een uomo universale en leek werkelijk op alle vakgebieden te excelleren. Da Vinci’s vakkundigheid is ook vandaag de dag – bijna vijfhonderd jaar later – nog wereldberoemd. Maar daar blijft het niet bij: rondom zo’n genie vormen zich als vanzelfsprekend al snel controversiële verhalen die hem stuk voor stuk nog interessanter maken dan hij al is.
Da Vinci was een grootse kunstenaar. Hij bracht indrukwekkende kunstwerken voort. Denk aan de Mona Lisa. Of Het Laatste Avondmaal. En wat te denken van de norm voor perfectie: de Man van Vitruvius. Buitenechtelijk kind De uomo universale werd in 1452 geboren. Hij was een buitenechtelijk kind en zou voornamelijk door zijn grootouders zijn opgevoed.
De vader van Da Vinci kwam uit een familie met notarissen en was zeer vermogend. Over de moeder van Da Vinci is weinig bekend. Het kan een arm meisje zijn geweest. Maar mogelijk kwam ze zelf ook uit een zeer invloedrijke familie. Het feit dat Da Vinci niet uit een huwelijk was voortgekomen, heeft hem ongetwijfeld gehinderd. Het Laatste Avondmaal van Da Vinci Enorm talent Da Vinci ontwikkelde zich razendsnel en streefde zijn meester al spoedig voorbij. Dat leverde een prachtige anekdote op: Verrocchio zou daarna nooit meer een penseel ter hand hebben genomen. Hij was verontwaardigd dat zo’n jong ventje als Da Vinci de kleuren reeds beter begreep dan hijzelf ooit gedaan had.
Of de anekdote klopt, is twijfelachtig, maar de strekking ervan is veelzeggend: Da Vinci was een geval apart. Kerk Opdrachtgevers lieten dan ook niet lang op zich wachten. Vaak waren het invloedrijke mannen die Da Vinci de opdracht gaven om gebeurtenissen of mensen te vereeuwigen. Maar ook de kerk was een grote afnemer.
En dat was geen vanzelfsprekende stap voor de paus; er waren namelijk wel minder controversiële mannen te vinden. Da Vinci was al eens beschuldigd van homoseksualiteit; een strafbaar feit in die tijd. Daarnaast hield de kunstenaar zich ook bezig met het ontleden van lichamen. Aantekeningen van Da Vinci Observaties Da Vinci was een echte kunstenaar, maar ook een wetenschapper. In de aantekeningen van Da Vinci stonden belangrijke wetenschappelijke conclusies. Zo stelt hij dat de zon stilstaat. Daarmee lijkt hij het heliocentrisch wereldbeeld (toen nog een doorn in het oog van de kerk) te bevestigen.
Idee Da Vinci deed enorm veel observaties en experimenten. Een groot deel van zijn aantekeningen zijn bewaard gebleven en geven een goed beeld van wat er allemaal in het hoofd van Da Vinci omging. En dat was een hoop: het genie bedacht van alles. Vaak bleef het bij schetsen, maar sommige ideeën werkte hij ook uit.
Zo bouwde hij in 1496 een vliegtuig en probeerde ermee te vliegen. Dat mislukte. Il Cavallo Soms leken de vondsten van Da Vinci letterlijk te mooi om waar te zijn. Een mooi voorbeeld daarvan is, Wetenschappers toonden onlangs aan dat het paard technisch gezien heel goed in elkaar zat en ook werkelijkheid had kunnen worden.
- Lijkwade van Turijn Dat Da Vinci in de zestiende eeuw wat stof deed opwaaien, is nog tot daaraan toe.
- Maar ook anno 2010 laat de kunstenaar nog van zich horen.
- Zelfs als we het wereldberoemde boek de Da Vinci Code even buiten beschouwing houden.
- Zo haalde hij onlangs nog de kranten toen uit onderzoek bleek dat Da Vinci mogelijk de maker van de Lijkwade van Turijn is.
Op de lijkwade is heel vaag een gezicht te zien. Uit analyses blijkt dat dit mogelijk het gezicht van Da Vinci is. De kunstenaar zou zijn gezicht op het kleed vereeuwigd hebben door gebruik te maken van een beeld van zijn gezicht en een camera obscura. De lijkwade van Turijn De denkwijze en handelingen van Da Vinci zijn – zeker in de geest van die tijd – op zijn minst controversieel te noemen. Of Da Vinci het ook zo bedoeld heeft? Dat is twijfelachtig. Het lijkt erop dat zijn tijdgenoten de grote kunstenaar vooral niet begrepen.
Wat is er gebeurd met de lichamen van de Titanic?
‘Dekken lagen vol met Titanic-doden’ NOS Nieuws • zondag 15 april 2012, 13:19 • Aangepast zondag 15 april 2012, 19:34 Het wordt vaak vergeten dat het verhaal van de Titanic niet eindigde toen het schip om 2.20 uur op 15 april 1912 in de golven verdween.
Zelfs nadat de ruim 700 overlevenden waren opgepikt door het schip de Carpathia, restte er nog een gruwelijke taak: de berging van de 1500 mensen die geen plaatsje hadden weten te veroveren in een reddingsboot. Die taak viel toe aan de bemanning van de Mackay-Bennett. In de nieuwe bloemlezing ‘Voices from the Titanic’ wordt uitgebreid verteld over de ervaringen van de bemanning.
Terwijl die boot met honderd lijkkisten en balsemvloeistof opstoomde naar de onheilsplek, ontdekten passerende schepen grote groepen lijken in het water. “We zagen een vrouw in pyjama met een baby aan haar borst geklemd”, schreef een opvarende geschokt.
- Een andere vrouw was volledig gekleed en had haar hondje nog vastgeklampt.” De Mackay-Bennett ontdekte de eerste lichamen in het water twee dagen nadat de Carpathia de overlevenden naar New York had gebracht.
- Het eerste slachtoffer dat werd binnengehaald was een kind van een jaar of tien, dat “als een grote pop” in het water dreef.
“Zo ver als je kon zien dreven lichamen. We begonnen lichamen binnen te halen om 6.30 en om 18.15 hadden we 128 lichamen opgepikt. De dekken lagen er vol mee.” Het was moeilijk werk om de dode last, loodzwaar van de doordrenkte kleren, in de ijzige kou aan boord te hijsen.
Eenmaal aan boord werden de zakken van de drenkelingen doorzocht op spullen die identificatie zouden vergemakkelijken. Het lichaam en de kleren werden beschreven en daarna in een canvas lijkzak genaaid. “Je kon zien dat men de tijd had gehad om zich voor te bereiden”, zei kapitein Lardner later. “Sommigen hadden hun pyjama aan en twee of drie overhemden, twee broeken, een colbert en een overjas.
In sommige zakken vonden we vlees of biscuitjes, bij de bemanning was het vooral tabak en lucifers.” John Jacob Astor, de rijkste man aan boord, werd gevonden met ruim 2400 dollar aan contanten. Zijn gouden horloge was gestopt op het moment dat hij in het water terechtgekomen was.
- Lichamen die geïdentificeerd konden worden, werden gebalsemd om mee terug te nemen naar het vaste land.
- Lijken die verminkt waren toen het schip zonk, kregen een zeemansgraf.
- Grote stukken ijzer werden in de lijkzakken genaaid om het lichaam snel te doen zinken.
- In totaal werden er uiteindelijk 328 drenkelingen geborgen, waarvan 306 door de Mackay-Bennett.
“Ik denk dat de meeste lichamen zich nog in het schip bevinden”, oordeelde kapitein Lardner. “Toen de Titanic zonk, stroomde het water met grote kracht het schip in en drukte de opvarenden tegen de scheepswand.” Dat er relatief veel bemanningsleden werden geborgen, kwam volgens Lardner door hun ervaring met de oceaan.
- Waarschijnlijk zijn ze van het schip gesprongen voordat het zonk.
- Ze wisten hoe gevaarlijk het zou zijn bij het schip te blijven.” Na tien dagen speuren keerde de Mackay-Bennett terug naar Halifax met zijn lugubere lading.
- In de haven stonden 500 mensen te wachten om de lichamen te identificeren.
- Bij wie dat niet gebeurde, volgde een anoniem graf.
De bemanning van het schip betaalde voor de steen op het graf van een jongetje van 2 dat door niemand geclaimd werd. Ze gaven hem een hanger mee met ‘ Our babe ‘ erop gegraveerd. Voices from the Titanic – Geoff Tiballs – Skyhorse Publishing (import: Van Ditmar) ISBN: 9781616086053 Deel artikel: : ‘Dekken lagen vol met Titanic-doden’
Waar is de echte Titanic
15 april 1912 gezonken – De RMS Titanic zonk 107 jaar geleden naar de bodem van de Atlantische Oceaan. De twee grote wrakdelen liggen al die tijd op zo’n 3800 meter diepte, 600 kilometer van de Canadese kust. Het schip was op weg van Engeland naar New York, maar zonk vijf dagen na vertrek op 15 april 1912 nadat het tegen een ijsberg was opgevaren. Lees ook: Duikexpeditie laat zien dat wrak van Titanic langzaam verdwijnt
Waarom brak de Titanic
Materiaalvragen – Bij het onderzoek naar theorieën die de ondergang van de Titanic moeten verklaren, wordt ook vaak het schip zelf genoemd. Hoewel geen bouwkundige mankementen werden aangetroffen, wekte het materiaal waarmee de Titanic werd vervaardigd de nodige interesse.
Materiaalgerelateerde onderzoeken op het staal waaruit de Titanic was opgebouwd toonden aan dat onder bepaalde temperaturen sprake was van een redelijke “zachtheid” op de plaatsen waar het schip in aanraking kwam met de ijsberg. “De ijsberg was niet te sterk, de Titanic was te zwak”, zo concludeerde William G.
Harzke, die onderzoek deed naar het materiaal waarmee de Titanic werd vervaardigd. Als met de hedendaags gebruikte bouwmaterialen gewerkt zou zijn, was de schade waarschijnlijk minder aanzienlijk geweest. Toch wordt deze theorie in twijfel getrokken. De veranderingen aan het staal konden namelijk ook door de heersende omstandigheden in de diepzee zijn ontstaan.
De bouwtekeningen van de Titanic en de Olympic laten zien dat in beide schepen dezelfde staalplaten zijn gebruikt. De Olympic was tot de sloop 24 jaar in dienst geweest en had meerdere oorlogen en aanvaringen overleefd. Daarnaast werd in de scheepsbouw overal ter wereld hetzelfde soort staal gebruikt, en er bestaan nog schepen die toen zijn gebouwd.
Een bekend voorbeeld is de in 1916 in Newcastle gebouwde ijsbreker Krasin, die tot eind jaren 1970 in dienst was en in 1999 een museumfunctie heeft gekregen in Sint-Petersburg, Ook de in 1936 gebouwde Queen Mary is uit hetzelfde staal vervaardigd, waarbij de staalplaten zelfs overeenkomen met de Titanic qua herkomst en dikte. Door de hoge druk en de zwakke klinknagels scheurde het schip open en kon het water naar binnen stromen Een tweede mogelijke zwakte van de Titanic vormden de klinknagelverbindingen tussen de staalplaten. Na de ondergang van het schip bleek dat de klinknagels die in de boeg van het schip waren gebruikt van een minder goede kwaliteit waren dan de klinknagels elders in het schip.
Men had bij de bouw een speciaal toestel gebruikt om stalen klinknagels te bevestigen. Dit toestel kon men niet in de boeg plaatsen, dus moest men de klinknagels hier handmatig aanbrengen. Om dit makkelijker te maken gebruikte men smeedijzeren klinknagels, versterkt met een substantie, die slak werd genoemd.
Door een fout bij het maken van de smeedijzeren klinknagels had men echter 9% slak toegevoegd (in plaats van de normale hoeveelheid van 2 tot 3 procent), waardoor de klinknagels niet sterker maar juist zwakker werden. Hierdoor zouden ze bij een lagere druk begeven en zouden de waterdichte naden die door deze klinknagels bij elkaar gehouden werden, gaan scheuren.
Direct na de aanvaring tussen de Olympic en de Hawke in september 1911, verklaarde Edward Wilding, na een onderzoek van de schade die de Olympic had opgelopen, dat hij een nieuwe, verbeterde methode had ontwikkeld voor het verbinden van de staalplaten en dat hij zou proberen deze methode bij toekomstige schepen toe te passen.
De klinkgaten in de 25 jaar later gebouwde Queen Mary werden, ondanks de hoge kosten die het met zich meebracht, volgens deze methode geboord, waardoor het schip steviger was. De zwakheid van de klinknagelverbindingen van de Titanic werd aan de hand van de gevonden lekken verklaard, omdat die zich langs de verbindingsnaden tussen de staalplaten bevonden.
Hoe koud was het water toen de Titanic zonk?
Titanic: Fascinerende feiten Wist je dat de vierde schoorsteen van de Titanic alleen voor de sier was? Of dat er geen verrekijkers waren in de uitkijkposten? Dat er 20 paarden nodig waren om het 15,5 ton zware anker naar de Titanic te brengen? Er zijn veel fascinerende feiten bekend over het beroemdste schip uit de geschiedenis. Hier vind je er een aantal. ©
Een in leer gebonden boek versierd met 1050 edelstenen ligt nog steeds in een van de kluizen van de Titanic op de zeebodem. Het boek Rubaiyat van de Perzische dichter Omar Khayyam was geveild in Londen en was op weg naar zijn nieuwe eigenaar, een boekhandelaar in New York. Toen de Titanic op de ijsberg botste, liep de postkamer op het G-dek onder water. Vijf mensen probeerden wanhopig 200 postzakken te redden door ze naar het F-dek te slepen. De Titanic was 269 meter lang. Je zou 22 bussen achter elkaar op het dek kunnen zetten. De ramp met de Titanic leidde in 1914 tot de oprichting van de International Ice Patrol, die ijsbergen opspoort en in kaart brengt om de scheepvaart in de noordelijke Atlantische Oceaan op tijd te kunnen waarschuwen. De organisatie bestaat nog steeds en werpt elk jaar op de dag dat de Titanic verging een krans uit op de rampplek. In de loop van de jaren hebben veel mensen contact opgenomen met de scheepswerf Harland & Wolff, die de Titanic bouwde, omdat ze met de gedachte speelden om een nieuwe Titanic te bouwen. Zo kwam de Zuid-Afrikaanse zakenman Sarel Gous samen met de Ierse Titanic-fanaat Mark Blackburne in 2000 met plannen voor een Titanic 2, die uiterlijk op de Titanic zou lijken en zijn passagiers dezelfde luxe zou bieden, maar ‘onder de motorkap’ hypermodern zou zijn. Het zou zo’n 500 miljoen Britse pond kosten om dit plan te realiseren. Sommige nakomelingen van slachtoffers vonden dit idee ongepast. Het is dan ook bij een plan gebleven. De Titanic had maar drie schoorstenen nodig, maar de baas van de scheepswerf, Lord Pirrie, vond dat het schip er een stuk mooier uit zou zien met een vierde schoorsteen. De achterste schoorsteen was nep en werd gebruikt voor ventilatiedoeleinden. Het oorspronkelijke plan was om de Titanic 64 reddingsboten mee te geven. Om meer ruimte voor de passagiers te maken op het dek, werd dat aantal eerst teruggebracht tot 32 en later tot 20. Tijdens de overtocht werkten 289 kolenscheppers en stokers dag en nacht om de stoommachines aan de gang te houden. De Ierse werfarbeiders die de Titanic bouwden, verdienden gemiddeld twee pond per week. Ze werkten vijf dagen per week van 7.50 tot 17.30 uur, en op zaterdag werkten ze een halve dag.
© Titanic Wiki
De 29 ketels van de Titanic moesten elke dag gevoed worden met 620 tot 640 ton kolen om stoom te maken voor de gigantische machines. Er waren 46.000 paardenkrachten nodig om een vaart van 21 à 22 knopen te halen. Er zaten 37 seconden tussen de melding van Frederick Fleet over de ijsberg en de botsing met de ijsberg. Eén gloednieuwe Renault was de enige auto aan boord. Hij stond in een van de voorste laadruimtes. Men dacht lang dat de ijsberg een scheur van 90 meter in de romp maakte. Maar onderzoek aan het wrak spreekt dit tegen. De klinknagels waarmee de platen van de boeg aan elkaar zaten, werden blootgesteld aan zo’n hoge druk dat ze losschoten, waarna het water naar binnen kon stromen. In de twee kapsalons op de Titanic waren ansichtkaarten en souvenirs te koop, waaronder White Star Line-vlaggetjes. De drie rooksalons op de Titanic waren alleen voor mannen. Onder de passagiers bevond zich één moordenaar. Het betrof een stoker die in de gevangenis had gezeten voor de moord op zijn vrouw. Er waren 200.000 stuks linnengoed aan boord van de Titanic, waaronder 20.000 lakens en duizenden handdoeken. Hoewel kapitein Smith om 2:05 uur alle bemanningsleden van hun verplichtingen ontsloeg, ging de telegrafist Jack Philips door met het uitzenden van noodsignalen. Nog om 2:17 uur, drie minuten voordat het schip zonk, werd een zwak noodsignaal opgevangen door het schip Virginian. Na 24 jaar dienst werd het zusterschip van de Titanic, Olympic, uit de vaart genomen en uit elkaar gehaald.
© Wikimedia Commons
Het jongste zusterschip van de Titanic, de Britannic, werd in februari 1914 te water gelaten. Het zonk twee jaar later tijdens de Eerste Wereldoorlog. Elke avond om 22:00 uur ging het licht uit in de derde klas en moesten de passagiers naar bed. Er waren 13 pasgetrouwde stellen op huwelijksreis aan boord van de Titanic. Slechts twee paren overleefden de ramp. De twee luxesuites aan boord hadden een eigen promenadedek van 15 meter lang. De suites bestonden uit vijf vertrekken: twee slaapkamers, twee kleedkamers en een badkamer. Er werkten 60 koks in de vijf kombuizen van de Titanic. Elke kok had een eigen taak: zo was er een koosjere kok die het eten voor de Joodse passagiers bereidde. Er waren precies 0 verrekijkers in de uitkijkposten. De verrekijkers waren niet meegekomen uit Southampton. De film Titanic van James Cameron won 11 Oscars en bracht bijna 2 miljard dollar op. Voor 25 pence konden de passagiers een half uur de squashbaan op het G-dek afhuren. De professionele squashspeler Fred Wright was beschikbaar als instructeur. Voor 12 pence konden eersteklaspassagiers een kaartje kopen voor het zwembad, dat gevuld was met verwarmd zeewater. De huur van een ligstoel en deken voor de hele reis kostte zo’n 50 pence.
© Evening Sun / Wikimedia Commons
Er waren twee artsen beschikbaar in het hospitaal op het D-dek. Er voer één kanarie mee van Southampton naar Cherbourg in Frankrijk. De eigenaar betaalde 12 pence om de vogel over het Kanaal te laten vervoeren. Er waren minstens 9 honden aan boord. Twee hiervan, een pekinees en een keeshond, kwamen mee in de reddingssloepen en overleefden de ramp. Om 19:30 uur op de avond dat de Titanic de ijsberg raakte, was het 0,5 graden. Toen het schip zonk, was het water zo’n 2 graden onder het vriespunt. Van de 898 bemanningsleden van de Titanic overleefden er maar 212. ‘All saved from Titanic after collision’ – ‘iedereen gered van de Titanic na botsing’ – stond op de voorpagina van de New Yorkse krant The Evening Sun op maandag 15 april 1912. Door ziekte, vertraging of gewoon plichtsverzuim kwamen 25 bemanningsleden niet opdagen voor hun werk, waarmee hun leven gered was. Er wachtten zo’n 35.000 mensen op de kade toen de Carpathia met de overlevenden aankwam op 18 april 1912 in New York. Op de Carpathia stal een vrouw die haar eigen kind niet kon vinden de 2-jarige Phyllis Quick. Het meisje werd later echter herenigd met haar moeder. De slager in de derde klas had een buitenkansje: een Franse passagier had twee prijswinnende hanen en kippen meegenomen.
© Wikimedia Commons
De katholieke priester Thomas Byles nam de biecht af en vergaf de zonden van meer dan 100 passagiers vlak voor de ramp. Byles overleefde het niet. In het ruim stonden 73 kisten met drakenbloed, een rode hars van de drakenbloedboom. Het was bedoeld als ingrediënt voor make-up. Er waren ook 12 kisten struisvogelveren, 63 kisten champagne en 4 kisten strohoeden. De rijke John Jacob Astor had 2440 dollar en 225 pond in zijn portemonnee toen zijn lichaam geborgen werd.20 paarden waren nodig om het 15,5 ton zware anker naar de Titanic te slepen. Toen de Titanic te water gelaten werd, was de helling waar het schip vanaf moest glijden ingesmeerd met 22 ton zeep, vet en olie. De bouw van de Titanic kostte aan twee mensen het leven. In 1898, 14 jaar voor de ramp met de Titanic, schreef de Amerikaanse schrijver Morgan Robertson het boek The Wreck of the Titan, een bijna perfecte voorspelling van de ramp. Het fictieve schip Titan zou onzinkbaar zijn en was vrijwel gelijk aan de Titanic. De Titan liep op een ijsberg en zonk met bijna alle pasagiers aan boord, omdat er te weinig reddingssloepen waren. De bouw van de Titanic kostte in totaal zo’n 1,55 miljoen pond. Nu is dat ruim 100 miljoen euro. De Titanic had drie schroeven. De middelste was zo’n 5 meter breed, en de twee buitenste waren 7 meter. Samen wogen ze 31 ton of hetzelfde als 24 auto’s.32 kilometer kabel verbond de elektrische installaties op de Titanic met elkaar. Het schip had ongeveer 2000 patrijspoorten en ramen.
: Titanic: Fascinerende feiten
Was er een zwembad op de Titanic?
Ramp met Britse oceaanstomer RMS Titanic, in april 1912 tijdens de eerste reis tegen een ijsberg gelopen en gezonken. Foto: het zwembad van de Titanic, het grootste zwembad aan boord van een schip.
Wat is de grootste scheepsramp ooit?
De ramp met de Wilhelm Gustloff Eind januari 1945 zet de Duitse marine het schip Wilhelm Gustloff in om Duitse militairen en burgervluchtelingen via de Oostzee te evacueren uit de oostelijke provincies van Duitsland (tegenwoordig Polen). Er zijn meer dan 10.000 mensen aan boord van het schip, als het op 30 januari gespot wordt door een Sovjet-duikboot. De “Wilhelm Gustloff” in 1940, als hospitaalschip met gewonde Duitse soldaten uit Noorwegen in een Duitse haven. Juli 1940. Fotocollectie: Bundesarchiv Bildarchiv Evacuatie van vluchtelingen en gewonden met het oorlogsschip F.S.S. “Wedel”, uit Königsberg (na 1946: Kaliningrad), winter/voorjaar 1945.
- Met dit schip worden telkens 1500 mensen naar het westen van Duitsland vervoerd.
- Op de terugweg wordt munitie en brandstof voor het leger meegenomen.
- Het schip is op 8 april 1945 door het Sovjetleger tot zinken gebracht.
- Hierbij verdronken 10 mensen.
- De anderen werden gered.
- Fotocollectie: Bundesarchiv Bildarchiv Duitse vluchtelingen op de kade in de haven van Pillau/Piława (na 1945: Baltiejsk), winter 1945.
Fotocollectie: Bundesarchiv Bildarchiv Duitse vluchtelingen op de kade in de haven van Pillau/Piława (na 1945: Baltiejsk), 26 Januari 1945. Fotocollectie: Bundesarchiv Bildarchiv Duitsers vluchten uit Oost-Pruisen op Kriegsfischkutter (kleine oorlogsscheepjes) van de Duitse marine.1945.
Fotocollectie: Bundesarchiv Bildarchiv Duitse vluchtelingen met bagage op sleeën. Pillau/Piława (na 1945: Baltiejsk), februari 1945. Fotocollectie: Bundesarchiv Bildarchiv De mensen op het schip zijn op de vlucht voor het Rode Leger dat oprukt naar Berlijn. De Sovjet-soldaten maken nauwelijks onderscheid tussen militairen en burgerbevolking.
Er wordt geplunderd, gemoord en verkracht. Bij temperaturen van ver onder het vriespunt trekken grote mensenstromen westwaarts, vaak te voet. Bijna een half miljoen Duitsers sterft onderweg, in veel gevallen vrouwen en kinderen. Het Duitse leger zet ook schepen in om mensen te evacueren.
Waarom kunnen ze de Titanic niet naar boven?
Waarom kunnen we de Titanic niet gewoon omhoog hijsen? Sinds het wrak van de Titanic in 1985 werd ontdekt, zijn ballonnen, pingpongballen, was en knikkers al geopperd als manieren om het schip omhoog te krijgen. Maar waarom kan dat dan niet? © NOAA/IFE/URI Het bergen van de Titanic is bijna onmogelijk vanwege corrosief zout water, sterke oceaanstromingen en ijzerverslindende micro-organismen. Als we pogingen gaan doen om de Titanic op te hijsen, zal het wrak afbrokkelen. In het verleden zijn er wel hele schepen van de zeebodem geborgen.
- Zo is in 1964 het Koeweitse vrachtschip Al-Kuwait omhoog gebracht door het te vullen met 27 miljoen polystyreenbolletjes.
- De Al-Koeweit was echter veel kleiner dan de Titanic en lag in ondiep water.
- Slechts delen van de Titanic zijn geborgen van de zeebodem op een diepte van 3800 meter.
- Er zijn zeker 5500 voorwerpen naar boven gehaald, voornamelijk door minionderzeeërs, en ondanks de toestand van de Titanic werd in 1998 met succes een deel van de romp van 20 ton geborgen.
Maar die berging stuitte op grote weerstand. Het bedrijf erachter, RMS Titanic Inc, werd ervan beschuldigd zich te laten leiden door commerciële belangen ten koste van de wetenschap en het wrak nog meer te hebben beschadigd. Het kreeg ook kritiek omdat ze de grafrust van de ruim 1500 omgekomen mensen verstoorden.
Kan je naar de Titanic duiken?
Naar de Titanic duiken in een kleine onderzeeër? Dat kan vanaf volgend jaar De Titanic zonk al in 1912 maar je kan pas sinds kort als reiziger naar het schip toe duiken. Het is ruim honderd jaar geleden dat ‘s werelds bekendste scheepsramp plaatsvond. © Anton_Ivanov / Shutterstock.com
Hoeveel mensen hebben de Titanic niet overleefd?
De meeste passagiers dachten namelijk dat de Titanic veiliger zou zijn dan zo’n kleine roeiboot. Er paste 40 mensen in de reddingsboten maar veel boten vertrokken met veel minder passagiers. Twee uur later was de hele Titanic gezonken. Slechts 706 mensen hebben de ramp overleefd.